De moed is in de schoenen

Picture this: Een jongeman met een boekje, op het terras bij de Coffee Company in de stad. Ijverig schrijft de jongen punten op. En bij elk punt denkt hij, dit moet ook gaan gebeuren. Dit is iets wat ik daadwerkelijk ga doen. Dit is iets waar ik energie in moet steken. Dit is iets wat moeite kost. En tijd. Die jongen was ik vandaag. Met een flinke bak koffie ben ik vandaag begonnen met de lijst te maken. Ouderwets met pen en papier. Eerst ging het me gemakkelijk af, maar het is al lastiger aan het worden. 

Tot nu toe staan er ongeveer 80 punten op de lijst. 4 pagina's van mijn boekje vol met dingetjes en dingen. Ik zat erover na te denken of ik de lijst wel openbaar moet maken. Is het misschien leuker om per ding dat ik uitvoer verslag te doen, of is het leuk om alles open te gooien en dan te zien hoe ik het uit ga voeren? Wat willen jullie, lezers van het eerste uur?

Ik had wel bedacht de dingen te nummeren, maar ze niet op volgorde te doen. Gewoon willekeurig kijken naar wat ik wil doen, en wat ik kan. Ik heb al twee mensen gesproken die het zo'n leuk idee vinden dat ze erover na zitten te denken het zelf ook te doen. Omdat ook zij dingen uitstellen of niet uitvoeren. 

Ik ga nu verder met de lijst, waarschijnlijk is hij ergens morgen wel af. Dan heb ik ook besloten wanneer ik ga beginnen en of ik hem openbaar maak. Stay tuned!